Drullusokkar að sunnan.

Það er alltaf sama minnimáttarkreddan í Akureyringunum, og reyndar í landsbyggðarfólkinu yfir höfuð, gagnvart Reykjavík. "Jakkafataklæddir menn úr Reykjavík" já, hvaðan annarstaðar frá gæti djöfullinn komið, holdi klæddur til að glepja menn.

Annars minnir þetta mig á atvik sem gerðist fyrir nokkrum árum síðan. Ég var staddur í smáþorpi á Vestfjörðum vegna ákveðinnar kunnáttu sem ég bjó yfir. Meðan ég dvaldi þarna gékk ég undir nafninu SASarinn, eða Sérfræðingur Að Sunnan. Mér var einnig tjáð að ef verkið gengi ekki að óskum yrði ég kallaður DASarinn, eða Drullusokkur Að Sunnan. Mér fannst þetta auðvitað bara fyndið og þó aðallega vegna þessarar tilvitnunar til Reykjavíkur. Þetta er þó ekki eina tilfellið sem ég hef lent í. Á einum stað á sunnanverðum Austfjörðum fékk ég þvílíkan fúkorðaflauminn um Reykjavík og allt sem þar var, að ég gat ekki haldið aftur af mér og svaraði mönnunum fullum hálsi. En sem betur fer eru það þó yfirleitt bara þessi litlu skot eins og hann Ásbjörn er með sem maður lendir í.

En manngreyið á auðvitað alla mína samúð. Þessir drullusokkar að sunnan voru augljóslega ekki starfi sínu vaxnir frekar en aðrir svokallaðir bankamenn.

Sögðu að lán til stofnfjárkaupa væru áhættulaus

Athugasemdir

[Sigrún amma (IP-tala skráð) 4.5.2010 kl. 08:58]

Fyrst aðrir geta orðið ríkir með kaupum og sölum á verðbréfum þá vil ég líka var hugsun margra á þessum tímum.  Enginn virtist vilja vita af áhættunni, hugsuðu bara um gróðann sem þeim var lofað ef þeir bara ..........